|
|||
De dit jaar eenenveertigjarige Tim De Graeve is in de nationale blues/roots scene al jaren solo, als duo of kwartet en met band, bekend als muzikaal “buitenbeentje(s)” Tiny Legs Tim, de “contemporary blues artist”, zoals hij zich omschrijft op zijn Facebook info. Zijn pijnlijke levensverhaal kent iedereen ondertussen en, dat hij letterlijk een kleine doorbijter uit het Gentse is werd de laatste jaren nog meer duidelijk waar hij o.a. de Missy Sippy Blues Sessions hielp opstarten en met Triple T (met Shakedown Tim & Thomas Toussaint) op het podium stond. Ik ontmoette hem persoonlijk vier jaar geleden voor het eerst in de AB in Brussel, waar hij zijn 3de studioalbum ‘Stepping Up’ [2015] toen kwam voorstellen. Het werd een interview dat ik niet zal vergeten, want ik stond er toen met lege handen, want ik was mijn voorbereiding thuis vergeten. In de voorbije jaren zat TLT niet stil, bracht in 2017 twee nieuwe albums uit (‘Melodium Rag’ & ‘Live at Sint-Jacobs’), trok rond in Amerika, bezocht New Orléans en kwam terug met voldoende ideeën voor wat nieuws, waarmee hij opnieuw zijn spectrum wou “verbreden” en dat ook moest passen in zijn denkwereld, waarin alles principieel “eenvoudig” moet zijn. TLT debuteerde in 2010 met de EP ‘They Say Small Birds Don’t Fly Too High’ (ja, Tim heeft iets met vogels!) en bracht recent al zijn vijfde studio album ‘Elsewhere Bound’ uit. Onze Belgische blues held stelde deze week in de AB zijn nieuwe album voor en wij van Rootstime hadden opnieuw een babbel (interview!) met hem. Op ‘Elsewhere Bound’ ruilt Tiny Legs Tim de akoestische intimiteit van vorig werk in voor een achtkoppige bezetting met blazers (Tom Callens: bari sax/ Marc De Maeseneer: tenorsax/ Marie-Anne Standaert & Loic Dumoulin: trompet), extra percussie (Falk Schrauwen) en een honky-tonk piano (Luk Vermeir), wat voor een veelkleurige sound moest zorgen. TLT versmelt blues, soul, rumba en americana met het originele blues gevoel en puurt meer en meer zijn eigen stijl uit. In een goed volgelopen AB Club startte rond acht de uit Nederland afkomstige Dawn Brothers, voor hun éérste optreden in België!, de avond. Uit een gesprek (interview!) dat we voor hun optreden met hen hadden, bleek dat deze vierkoppige band werkt aan hun derde album (‘Next of Kin’). Levi (bas), Rowan (keys), Rafael (drums) en Bas (gitaar) kennen elkaar al lang, wat voelt als “brothers” en spelen al jaren rockmuziek. Deze Rotterdammers spelen het liefst hun “eigen” nummers (vanavond vooral uit hun debuutalbum [2017]: “Stayin’ Out Late” en “Get Down the Road” en ‘Classic’ [2018]: “How Come”), die poppy, soms funky, erg vlotjes en vooral door de vocale harmonieën vrij aardig in de oren klinken. Geslaagd Belgisch debuut durf ik, rekening houdend met de reacties van het publiek, zeggen wat proeft naar zeker nog eens wat méér! (video) Rond negen uur was het tijd voor Tiny Legs Tim. Hij kwam in de AB Club het podium op nadat acht muzikanten hun plaats hadden ingenomen en, verraste al onmiddellijk met twee dingen. Zelf, met zijn mooi met witte motieven geborduurd cowboypak (van Ellen Crown House dixit TLT) én met het in de achtergrond aangebracht kunstwerk van schilder Jannes De Schrijver dat door de uit Boom afkomstige (en nu in Gent wonende) grafisch designer Levi Seeldraeyers voor druk werd klaar gezet, en tevens ook de voorkant van zijn nieuwe album siert. Het is een op het eerste zicht donker, occult kunstwerk met ontzettend veel oog voor details. Binnenin op de hoes: een grote zwarte kraai. LS vond zijn inspiratie uit het beluisteren van TLT’s nummers voor het nieuwe album en bij zijn soms slaapwandelende eega (vandaar centraal het grote bed). Tim’s lichaamstaal en spontane glimlach lieten blijken dat hij er duidelijk zin in had. Openen deed hij met de titelsong uit zijn derde album ‘Stepping Up’, waarvoor hij zijn Kay gitaar omhing en waar de blazers al direct hun meerwaarde lieten horen. Hoe kan je een avond beter beginnen met de volledige band, wetende dat deze muzikanten nog maar één keer eerder in dit project het podium deelden? Ik had het in ons interview met Tim erover dat er meerdere, soms wat trieste nummers op het album over liefde en relaties gaan. “Still in Love” is zo’n nummer dat door een onopvallende maar “grootse” Steven Troch op harmonica ingeleid werd. “The Game” gaat (ook) over de liefde, of wat er nog van over blijft en krijgt door Troch’s huilende harmonica dat net wat meer. TLT doet solo en akoestisch, met wat steun van de blazers in zijn zwevende vintage Melodiummicrofoon, “Elsewhere Bound” dat voor kippenvel en de nodige emoties zorgt. “Heart of the City” is ook een oud nummer met een nieuw (passend in de set) Tom Callens arrangement, dat als een aangename country song door de club rolt. In het uptempo “Don’t Be Sorry” zit wat Latino en in “In the Morning” een duet van Tim en Steven, of de rode Gibson vs. Hohner. Na de lange piano intro van Luk Vermeir gaat “The Lovin’ Kind” over in een boogie, die ook Tim aan het dansen krijgt. TLT sluit de reguliere set af met “New Place” waarin naast De Maeseneer’s tenorsax solo, drummer Frederik Van Den Berghe en percussionist Amel Serra Garcia de nodige aandacht krijgen. De “encores” komen er gezien “voldoende tijd” als vanzelfsprekend. TLT sluit met “I Ain’t Ready” en de boogie “Walk With the Devil” de avond af. Wat Radio 1 ooit schreef kan ik, na het bijwonen van TLT’s album release, ten volle uit beamen: “blues muzikanten zijn er met hopen, maar het is maar weinigen gegeven om de blues op zo'n eigen, geloofwaardige en authentieke manier te brengen als Tiny Legs Tim”. Met ‘Elsewhere Bound’ wint creativiteit, gedrevenheid en verscheidenheid én de artiest Tiny Legs Tim. TLT kan je zelf nog beleven door erbij te zijn op 08/03/19 in de Roma in Antwerpen, op 28/03/19 in De Casino in Sint-Niklaas of op 29/03/19 in 4AD in Diksmuide. Wij hopen dat de festivalpromotors ook snel overtuigd zullen zijn van deze meerwaarde in de blues! Eric Schuurmans foto © Manon Houtackers
Elsewhere Bound meer video's : Nowhere My Home - New Place - Still In Love - One More Chance Set list TLT (AB Club Brussel): Line-up TLT: Line-up Dawn Brothers:
|
|||
|